 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Гэта – горад карынфскіх калон,
Ордэн рыцараў зьмененай веры.
Збудаваны зь пяску Вавілон,
Быццам неба асеньняе, шэры.
Тут, за сьценамі цёмных дамоў,
За кулісамі вечных трагэдый
Адлятаюць самотныя зноў
І нічога ня чуюць суседзі.
Бедны храм мой ля ціхай вады.
Толькі ты ў гэтай сварцы – лагода.
І ўзьлятае твой крыж залаты,
Быццам хоча зьляцець назаўсёды.
І вядзе мяне твой херувім –
Дождж змывае зь яго залачэньне –
Пад узвышаным ценем тваім
Я прымаю другое хрышчэньне.
І нічога мне тут не шкада,
І нікога я тут не баюся.
І сьцякае па твары вада,
Быццам дотык самога Ісуса.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
